Dzień dobry, moje pytanie dotyczy słowa placówka w znaczeniu przedszkole, szkoła, żłobek. Zauważyłam, że jest ono ostatnio używane bardzo często. Szczególnie w przestrzeni social mediów. Rodzice, terapeuci mówią "oddając dzieci do placówki", "dziecko w placówce". Mam wrażenie, że w tego typu wyrażeniach brakuje dookreślenia o jaką placówkę chodzi. Mamy przecież placówki różnego typu. Placówki wychowawcze, oświatowe itp.

Szanowni Państwo!
Bardzo proszę o ocenę trafności użycia czasownika podjąć się w poniższej wypowiedzi: „Pewnego dnia, kiedy rodzice Pawła musieli zostać do późna w pracy, on postanowił sprawić im miłą niespodziankę. Trochę z nudów, ale także z dobroci, podjął się wysprzątania każdego pokoju i zakamarka”. Czy mogę się podejmować czegoś sam przed sobą, w myślach? Może to niuans, ale w tym kontekście nie użyłabym tego wyrazu. Czy mam rację?
Z wyrazami szacunku
Joanna Wawrowska

Dzień dobry,
chciałam zapytać o odmianę słowa pościel. Według słownika poprawnej polszczyzny nie posiada ono liczby mnogiej, lecz zastanawiam się, czy nie mogę użyć słowa pościele, kiedy mam na myśli 20, 50 lub 100 kompletów bielizny, którą powlekam kołdry i poduszki, lub kiedy chcę powiedzieć o wielu zestawach kołder, poduszek i prześcieradeł. Tym bardziej, że przyglądam się jednej pościeli, lecz pięciu pościelom, prawda? Proszę o rozwianie wątpliwości.
Z góry dziękuję i pozdrawiam

Wiam!
„Wróciłam do domu i zdjęłam czapkę i szalik” czy raczej „Wróciłam do domu i zdjęłam czapkę, i szalik”? Czy za każdym razem, kiedy występuje powtórzenie spójnika i, stawia się przecinek, czy są jakieś wyjątki?

Chciałbym odnieść się do pytania o słowa precedensowy i bezprecedensowy, a właściwie do odpowiedzi na nie. „Precedensowe działanie to takie, które w danej sytuacji podjęto po raz pierwszy”. „Bezprecedensowe działanie to takie, które nie miało wzoru w jakimś wcześniejszym działaniu”. Jeśli jakieś działanie nie ma wzoru we wcześniejszym działaniu (def.2), to czy nie jest ono podjęte po raz pierwszy (def.1)?

Moje pytanie dotyczy interpunkcji. Czy w zdaniu: „Jak powiedział amerykański poeta W.D. Snodgrass…” po poeta stawiamy przecinek? Zauważyłam, że w niektórych tekstach w podobnych przypadkach przecinek się stawia, w innych natomiast nie.
Podobny problem mam ze stawianiem przecinka przed imiesłowami zakończonymi na -ąc, -łszy, -wszy. Zgodnie z nową zasadą powinno się zawsze stawiać przecinki, jednak często zauważam (również w dobrych pismach literackich), że są one pomijane. Obawiam się zatem, aby również ich nie nadużywać. Czy mogę prosić o wyjaśnienie, kiedy nie należy stawać przecinków przed imiesłowami?

Jak napisać Bj*rn Einar Rom*ren – w miejscu gwiazdek jest: o, e, oe, o umlaut lub o ukośnie przekreślone. Wszystkie 5 wariantów widziałem już w mediach. Najbardziej prawdopodobne wydaje mi się o przekreślone, ale raz – że to tylko nie potwierdzone przeczucie, a dwa – że w polskim takiej litery nie używamy. Jakie są zalecenia w stosunku do takiej sytuacji, kiedy trudno jest ustalić prawidłowy zapis, a zapisać trzeba?

Jak powinno brzmieć portugalskie imię Rui w dopełniaczu – Ruia czy Ruiego? A może lepiej byłoby go nie odmieniać? Chociaż byłoby to możliwe chyba tylko w sytuacji, kiedy łączylibyśmy je razem z odmiennym nazwiskiem, np. „Nie ma z nami Rui Costy”.

Szanowni Państwo,
zwracam się z uprzejmą prośbą o pomoc w roztrzygnięciu kwestii dotyczącej pisowni skrótu SA (Spółka Akcyjna), który obecnie pisze się bez kropek. Jak w takim razie ma się zachować firma, której nazwa została zarejestrowana w czasach, kiedy powszechnie obowiązywał skrót S.A.? Czy pisownia z kropkami ma obowiązywać tylko druki urzędowe (oficjalne) – do czasu wprowadzenia odpowiednich zmian w rejestrze? Czy pisownię bez kropek można stosować np. w przekazach reklamowych?
Będąc zobowiązana za odpowiedź z Państwa strony, pozostaję z poważaniem,
Renata Żukowska
Naczelnik Wydziału PR
BGŻ S.A.

Szanowni Państwo!
Czytając rozmaite teksty, zauważam, że w odniesieniu do człowieka raz używa się określenia seksualność, a kiedy indziej seksualizm. Czy jest zasada mówiąca, kiedy stosować jedno, a kiedy drugie? Czasami zresztą mówi się o „izmach”. Jakie znaczenie nadaje słowu ta końcówka?